Natuurlijk voedsel ongezond?

De ene hoogleraar of foody extremist na de andere schrijven tegenwoordig over eten. Iedereen heeft een mening. Food is hip. Er gebeurt veel in food land en met alle westerse ziekten van tegenwoordig is er ook genoeg reden om uit te zoeken wat de mensch nu moet doen om zijn tempel zo goed mogelijk te onderhouden.

Op maandag 8 februari verschijnt in het AD, dit artikel van de Wageningse hoogleraar voedseltechnologie Tiny van Boekel. Hij roept “Natuurlijk voedsel is ongezond”. Leuk prikkelend geschreven, maar het lijkt een beetje een eenzijdig verhaal voor een hoogleraar.

Feitelijk heeft dhr. van Boekel gelijk dat E-nummers zijn getest en dat de doseringen (ADI) hiervoor zijn voorgeschreven. Maar hij vergeet te melden dat er wel degelijk verdachte E-nummers op de radar zijn, waarvan toch sterke vermoedens (zo niet wetenschappelijk aangetoond) zijn, dat ze schadelijk zijn. En je kunt wel per product voldoen aan de dosering, maar wat als je nu twee van die producten tot je neemt op een dag. Of verschillende producten als E951 aspartaam, E621 Smaakversterker, E220 Zwaveldioxide of E151 – Briljantzwart BN of Zwart PN.

Persoonlijk is deze laatste mijn favoriet. Als ik een bron hierop nasla of www.voedingswaardetabel.nl bekijk, dan zeggen ze beide hetzelfde: Niet lekker dus , als je hier teveel van binnen krijgt.

Waar dient deze stof voor
Een chemische kleurstof gemaakt van zwarte kunststof.
Waar zit het veel in
Frisdranken, kaas, siroop, snoep, desserts, ijs, mosterd en vruchtenjam.
Onderzoek naar dit E-nummer
Uit onderzoek is gebleken dat deze kleurstof darmcystes bij varkens veroorzaakt, zo stelt onderzoekster Gouget. Deze kleurstof is al verboden in Oostenrijk, Amerika, Australië, Noorwegen, Zweden, Zwitserland, België, Frankrijk, Canada, Japan, Finland en Duitsland omdat het allergische reacties zou veroorzaken. Het zou hyperactiviteit veroorzaken (net als de andere azokleurstoffen, vooral in combinatie met benzoaten en astmaklachten verergeren, ook zou het mogelijk kankerverwekkend zijn. In de darmflora wordt het omgezet tot stoffen die toxisch kunnen zijn. Mensen met een allergie of intolerantie wordt geadviseerd dit additief te vermijden. De Aanvaardbare Dagelijkse Inname (ADI) van E151 is laag.

Maar er staan meer opmerkelijke uitspraken in het stuk. Wat dacht je van deze:

“De grootste bedreiging voor de voedselveiligheid is tegenwoordig de kokende mens zelf. Die rommelt maar wat aan in zijn keuken. Niemand heeft daar controle op.”

Ik weet nu niet of we moeten denken deze hoogleraar thuis niet lekker eet, zelf niet kan koken of zijn vrouw de fijne kneepjes niet beheerst. Door alle voorlichting van Voedselcentra en overheid heb ik toch juist het idee, dat in de Nederlands keuken dit prima in orde is. En met alle kookprogramma’s van tegenwoordig, stijgt het hobby kok niveau met de maand. Juist nu blijkt dat veel houdbare producten qua datum best wat langer mee kunnen, zie ik hier geen enkel feit waarom dhr van Boekel dit aansnijdt. Zou de gemiddelde Nederlander niet ruiken als zijn melk zuur is, of dat stukje vis echt niet meer kan?

En dan nog een laatste quote:

“De levensmiddelenindustrie levert goede producten. Die veilig zijn en een goede voedingswaarde hebben. Die je zo kunt gebruiken. De industriële bewerking van producten wordt gecontroleerd. Een doperwt wordt lang genoeg verhit om de bacteriën te doden. Maar kort genoeg om de vitamines te behouden. Dat krijg je als consument niet voor elkaar. Je kookt alle groente kapot.”

De vermoedens worden nu toch wel sterker. Je denkt toch echt dhr. van Boekel zelf niet kookt of kan koken. In alle culi bladen en die hippe artikelen in de dagbladen, lees je trends, dat het eten nog net niet doodgeknuppeld of uit de klei getrokken op je bord moet liggen. Termen als raw food, lokaal, vers van de boer, etc, zijn toch echt invloeden die in de Nederlandse huishoudens zijn doorgedrongen. En stuk gekookte ‘tafeltje dekje’ -achtige maaltijden liggen echt voor een groot deel achter ons. beetgaar is nu de term en met de vele stoomovens en andere kookwonders in Hollandse keukens, zie ik enkel maar positieve veranderingen die juist bijdragen aan puur eten.

En dat is waar het volgens mij om gaat. Meer puur eten. Natuurlijk kan niet iedereen een moestuin houden. En natuurlijk heb je een mate van industrie nodig om de wereld te voeden. Maar laten we verdorie wel twee kanten van het food spectrum blijven belichten. Zelfs de industrie kijkt kritisch naar hun producten. Simpelweg omdat de consument meer eisen stelt aan een ‘verantwoorde’ voeding. Aan de marketing van die nieuwe producten ligt het niet, want opeens is alles verantwoord of gezonder, beter, met minder dit en minder dat. Vroeger zat er in het eten veel minder toevoegingen en mijn ouders zijn er echt groot van geworden. Mijn advies: schuif lekker met elkaar aan tafel voor een lekkere maaltijd en weet wat je eet. Maak dan zelf maar de keuze wat dat is en waar jij je goed bij voelt. Ook voor u, hoogleraar van Boekel. Eet smakelijk!

Met vriendelijke groet,

Buurman Frans